باید اعدادم را عوض کنم ! من 100 درصد خودم را آرژانتینی احساس می کنم

پائؤلو دیبالا ستاره ی آرژانتینی تیم یوونتوس که نمایش های فوق العاده ای را با پیراهن این تیم تورینی داشته، در مورد ذهنیت پیروزی در یوونتوس توضیح می دهد.

"کلودیو مارکیزیو به من گفت که ما باید همه چیز را ببریم."

مهاجم آرژانتینی که در تابستان به ازای مبلغ 40 میلیون دلار از پالرمو به تورین آماد ، در مورد زندگی اش در تورین با مجله ی لا رپابلیکا صحبت کرد :

"من تمایل به پیروزی را کسب کردم ، چیزی که بسیار سخت و پیچیده است. بعد از فینال برلین ، من به همراه بقیه ی تیم با هواپیما به تورین برگشتیم و یک چیز من را شوکه کرد. مارکیزیو جلو آمد تا خودش را معرفی کند و به من گفت که خودت را خوب آماده کن ، ما باید سال آینده همه چیز را فتح کنیم. باورنکردنی بود ، انها به تازگی در فینال لیگ قهرمانان بازی کرده بودند و به جای اینکه در مورد تعطیلات فکر کنند ، به یک فینال دیگر فکر می کردند. آنجا بود که من فاصله ی پالرمو و یوونتوس را متوجه شدم."

"بپه یاکینی از من میخواست که مهاجم نوک باشم ، در حالیکه مکس آلگری من را عقب تر نگه می دارد. من معمولا پا به توپ هستم و کاری که در پالرمو فرانکو وازکز انجام میداد و حالا من و موراتا این کار را می کنیم."

"امیدوار بودم که 15 گل در این فصل به ثمر برسانم ، اما از انجا که تا همین حالا 10 گل زده ام ، باید اعدادم را عوض کنم.من از تمام برنامه هایم جلوتر هستم."

"من خانواده ای دارم که چیزهایی که بقیه جرئت ندارند به من بگویند ، به من یاداوری می کنند. اگرچه من خیلی از خودم انتقاد می کنم و می دانم کدام کار را اشتباه انجام داده ام.برادرهایم اگر لازم باشد به من سیلی می زنند! گوستاوو 35 ساله و ماریانو 32 ساله است. آنها در فوتبال خیلی خوب بودند ، اما جرئت و یا تمایلی که من برای ورود به همه ی عرصه ها و دنبال کردن رویایم داشتم ، نداشتند.

" من 100 درصد خودم را آرژانتینی احساس می کنم ، اگرچه با این چشم های روشن به نظر خارجی می آیم.وقتی زمان انتخاب رسید ، من هیچ شکی نداشتم.من هیچ حساب و کتابی نکردم.می دانستم که در ایتالیا و و یا لهستان رقابت کمتری خواهم داشت ، اما من می خواستم برای آرژانتین بازی کنم و من هرز سوالی در مورد اینکه بخواهم تیمم را عوض کنم نداشته ام. نمی توانستم در تیم ملی ای که به ان احساس تعلق ندارم سرود ملی که مال من نیست ، رنگ هایی که به من ارتباط نداشتند. خوشحال باشم "

" دوست من فرانکو وازکز یک مادر ایتالیایی دارد. من فقط به لطف مادرِ مادربزرگم که هیچ چیز در موردش نمی دانم ، یک پاسپورت ایتالیایی دارم. او احساس میکند ایتالیایی است ، من چنین احساسی ندارم "

" من بازی های مسی را بررسی خواهم کرد. ملاقات با اون تنها رویایی است که هنوز محقق نشده ، چون وقتی به تیم ملی ارژانتین دعوت شدم او آنجا نبود. من هرگز با او صحبت نکرده ام ، هیچ وقت در مقابلش بازی کرده ام اما از تمام کارهایی که او می کند پیروی می کنم ، همچنین از لحاظ انسانی چیزهای زیادی از او می توانم یاد بگیرم. برای ما ارژانتینی ها ، او الگوست.برخلاف مارادونا ، او نتوانسته قهرمان جام جهانی شود و مردم به او حمله می کنند. من آنها را مقایسه نمی کنم. ما دیه گو را داشتیم ، حالا هم لئو را داریم و باز شکایت می کنیم؟ ما از مسی انتقاد می کنیم ، ما دیوانه ایم! "

" یک روز مسی دیگر بازی نخواهد کرد. بیایید الان از حضورش لذت ببریم. از آگوئرو ، دی ماریا لذت ببریم. تمرین کردن با آنها نعمت است و یک چیز کاملا احساسی. روزی که با مسی بازی کنم ، فکر می کنم حتی اگر 5 یار حریف هم احاطه اش کرده باشند ، باز هم توپ را به او خواهم داد "

این ستاره ی 22 ساله در مورد مرگ پدرش هم صحبت کرد ... پدرش وقتی دیبالا 15 ساله بود بر اثر سرطان در گذشت.

" هیچ جلسه ی تمرینی ای نبود که او من را نرساند. بیماری او طولانی بود ، از ماه ها قبل از اینکه مرگش فرا برسد ، در انتظارش بودیم. خیلی دلتنگ او هستم ، اما عیبت او باعث بلوغ و قدرت من شد. من خیلی به خانواده ام وابسته هستم ، مادرم در تورین با من زندگی می کند ، اما می دانستم که اگر بخواهم دوران حرفه ایم را داشته باشم ، نمی توانم در خانه بمانم. پس در 15 سالگی تصمیم گرفتم که به اقامتگاه شبانه روزی باشگاه اینستیتوتو بروم "

" در آرژانتین شما سریع مرد می شوید!من تصور می کردم که 2-3 سال برای ریورپلاته و یا بوکا جونیورز بازی کنم قبل از اینکه به اروپا بیایم.اما یک روز زامپرینی با 12 میلیون یورو آمد و من باید می رفتم "

«به اشتراک گذارید»

نسیبه سرگزی«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: